Επεξήγηση Ομολόγων Μεταφοράς Πιστωτικού Κινδύνου (CRT)

Ο πιστωτικός κίνδυνος βρισκόταν ανέκαθεν στην καρδιά του τραπεζικού τομέα. Κάθε φορά που μια τράπεζα χορηγεί ένα δάνειο —είτε πρόκειται για στεγαστικό δάνειο, δάνειο αυτοκινήτου είτε για εμπορική χρηματοδοτική διευκόλυνση— αναλαμβάνει τον κίνδυνο αθέτησης των υποχρεώσεων του δανειολήπτη. Παραδοσιακά, οι τράπεζες μετέφεραν αυτόν τον κίνδυνο εξ ολοκλήρου στους ισολογισμούς τους. Ωστόσο, τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν εμφανιστεί νέες δομές που επιτρέπουν στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να αναδιανέμουν αυτόν τον κίνδυνο στις ευρύτερες κεφαλαιαγορές. Μία από τις σημαντικότερες καινοτομίες σε αυτόν τον τομέα είναι το ομόλογο μεταφοράς πιστωτικού κινδύνου (CRT) .

Τι είναι τα ομόλογα CRT?

Τα ομόλογα CRT είναι τίτλοι που έχουν σχεδιαστεί για να μεταφέρουν ένα μέρος του πιστωτικού κινδύνου ενός χαρτοφυλακίου δανείων —συχνά στεγαστικών δανείων— από μια τράπεζα ή μια κρατικά χρηματοδοτούμενη οντότητα (GSE) όπως η Fannie Mae ή η Freddie Mac σε ιδιώτες επενδυτές. Στην ουσία, τα ομόλογα CRT επιτρέπουν στους δανειστές να μοιράζονται τον κίνδυνο αθέτησης των δανείων τους με θεσμικούς επενδυτές, αντί να αναλαμβάνουν οι ίδιοι όλες τις πιθανές ζημίες.

Αυτό επιτρέπει στις τράπεζες και τα GSE να:

Μείωση των κεφαλαιακών απαιτήσεων βάσει κανονιστικών πλαισίων όπως η Βασιλεία III και η Βασιλεία IV .
Απελευθέρωση της χωρητικότητας του ισολογισμού για την έκδοση περισσότερων δανείων.
Παροχή μιας νέας κατηγορίας περιουσιακών στοιχείων σε επενδυτές που αναζητούν απόδοση.

Πώς λειτουργούν τα ομόλογα CRT?

Η δομή ενός ομολόγου CRT είναι παρόμοια από ορισμένες απόψεις με τους τίτλους που καλύπτονται από στεγαστικά δάνεια (MBS) , αλλά με διαφορετική έμφαση. Αντί να μετακυλίουν τις πληρωμές τόκων και κεφαλαίου από τους δανειολήπτες, τα ομόλογα CRT επικεντρώνονται στην απορρόφηση πιστωτικών ζημιών από ένα υποκείμενο χαρτοφυλάκιο στεγαστικών δανείων.

Δείτε πώς λειτουργεί συνήθως:

Εντοπίζεται μια ομάδα στεγαστικών δανείων, συνήθως δάνεια υψηλής ποιότητας που ήδη πληρούν τα κριτήρια της Fannie Mae, της Freddie Mac ή των εσωτερικών προτύπων μιας τράπεζας.
Η εκδούσα οντότητα δημιουργεί τμήματα τίτλων CRT. Κάθε τμήμα αντιπροσωπεύει ένα επίπεδο κινδύνου, με τα τμήματα χαμηλότερης αξιολόγησης να απορροφούν πρώτα τις ζημίες και τα τμήματα υψηλότερης αξιολόγησης να απορροφούν τις ζημίες μόνο εάν οι αθετήσεις είναι σοβαρές.
Οι επενδυτές αγοράζουν αυτά τα ομόλογα και σε αντάλλαγμα λαμβάνουν περιοδικές πληρωμές τοκομεριδίων , των οποίων η τιμή αντικατοπτρίζει τον κίνδυνο ζημίας που αναλαμβάνουν.
Εάν τα δάνεια της ομάδας αθετηθούν, οι ζημίες κατανέμονται στους επενδυτές CRT κατά σειρά προτεραιότητας, ξεκινώντας από τα ομόλογα με την υψηλότερη εξασφάλιση.

Αυτή η λειτουργία απορρόφησης ζημιών διαφοροποιεί τα ομόλογα CRT από τα τυπικά MBS, όπου οι επενδυτές γενικά προστατεύονται από κρατική εγγύηση.

Τύποι ομολόγων CRT

Η αγορά οθονών CRT έχει εξελιχθεί σε αρκετές ξεχωριστές δομές, με κύριο γνώμονα τις Fannie Mae και Freddie Mac από το 2013. Μερικές από τις συνηθισμένες μορφές περιλαμβάνουν:

STACR (Δομημένος Πιστωτικός Κίνδυνος Οργανισμού) – Εκδίδεται από την Freddie Mac.
CAS (Κινητές Αξίες της Λεωφόρου Κονέκτικατ) – Εκδίδεται από την Fannie Mae.
Ιδιωτικό CRT – Παρόμοιες δομές που εκδίδονται από τράπεζες ή ιδιωτικά ιδρύματα εκτός του πλαισίου του GSE.

Κάθε ένα από αυτά τα προγράμματα εκδίδει ομόλογα σε πολλαπλές δόσεις κινδύνου, που συχνά χαρακτηρίζονται ως M1, M2, B1, B2 κ.λπ., που κυμαίνονται από επενδυτικής βαθμίδας έως κερδοσκοπικά επίπεδα υψηλής απόδοσης.

Οφέλη για τις τράπεζες και τις GSE

Για τους εκδότες, τα ομόλογα CRT παρέχουν πολλά πλεονεκτήματα:

Κεφαλαιακή Ανακούφιση: Με τη μεταφορά του πιστωτικού κινδύνου, τα ιδρύματα μπορούν να διατηρούν λιγότερα εποπτικά κεφάλαια έναντι των χαρτοφυλακίων στεγαστικών δανείων τους.
Διαχείριση Ρευστότητας: Μπορούν να ανακυκλώσουν κεφάλαια σε νέες δανειοδοτικές δραστηριότητες, υποστηρίζοντας την ανάπτυξη της αγοράς κατοικίας.
Πειθαρχία της Αγοράς: Η εμπλοκή των ιδιωτών επενδυτών στον πιστωτικό κίνδυνο δημιουργεί έναν μηχανισμό τιμολόγησης που αντικατοπτρίζει την άποψη της αγοράς για τους όρους της στεγαστικής πίστης.

Οφέλη για τους επενδυτές

Για τους επενδυτές, τα ομόλογα CRT προσφέρουν:

Ελκυστική Απόδοση: Υψηλότερα κουπόνια σε σύγκριση με τα MBS ή τα ομόλογα του Δημοσίου, λόγω της σαφούς έκθεσης σε κίνδυνο.
Διαφοροποίηση: Έκθεση σε στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ, μια κατηγορία περιουσιακών στοιχείων που δεν συσχετίζεται άμεσα με μετοχές ή εταιρικά ομόλογα.
Διαμοιρασμός Κινδύνου: Δυνατότητα επιλογής έκθεσης σε διαφορετικά επίπεδα κινδύνου, από επενδυτική βαθμίδα έως υψηλή απόδοση.

Κίνδυνοι που ενέχονται

Παρά την ελκυστικότητά τους, τα ομόλογα CRT ενέχουν σημαντικούς κινδύνους:

Πιστωτικός Κίνδυνος: Οι επενδυτές μπορούν να χάσουν κεφάλαιο και το κάνουν εάν οι αθετήσεις υπερβούν τις προσδοκίες.
Κίνδυνος Ρευστότητας: Τα ομόλογα CRT είναι λιγότερο ρευστά από τα MBS των οργανισμών ή τα αμερικανικά ομόλογα, με τις συναλλαγές να επικεντρώνονται σε εξειδικευμένα ιδρύματα.
Κίνδυνος Αγοράς: Οι τιμές των ομολόγων CRT μπορούν να παρουσιάσουν σημαντικές διακυμάνσεις ανάλογα με τις μεταβολές στις αγορές κατοικίας, τα επιτόκια ή τις μακροοικονομικές συνθήκες.
Ρυθμιστικός Κίνδυνος: Οι αλλαγές στην πολιτική στέγασης των ΗΠΑ, στη μεταρρύθμιση των GSE ή στους κανόνες κεφαλαιακής επάρκειας ενδέχεται να μεταβάλουν τα οικονομικά της έκδοσης ομολόγων CRT.

Ομόλογα CRT στην πράξη

Τα πρώτα μεγάλα προγράμματα CRT ξεκίνησαν το 2013, καθώς οι ρυθμιστικές αρχές και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ επιδίωξαν να μειώσουν την έκθεση των φορολογουμένων στον κίνδυνο στεγαστικών δανείων μετά την οικονομική κρίση του 2008. Έκτοτε, οι Fannie Mae και Freddie Mac έχουν μεταφέρει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε πιστωτικό κίνδυνο στεγαστικών δανείων σε ιδιώτες επενδυτές.

Μια τυπική συναλλαγή μπορεί να μοιάζει με αυτό:

Επιλέγεται ένα σύνολο στεγαστικών δανείων για μονοοικογενειακές οικογένειες ύψους 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η Fannie Mae εκδίδει τίτλους CRT αξίας 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων σε πολλαπλές δόσεις.
Οι επενδυτές αγοράζουν αυτά τα ομόλογα και, σε αντάλλαγμα, αναλαμβάνουν ένα καθορισμένο μερίδιο πιθανών πιστωτικών ζημιών - ας πούμε, τα πρώτα 500 εκατομμύρια δολάρια αθετήσεων.
Εάν οι αθετήσεις είναι χαμηλότερες από τις αναμενόμενες, οι επενδυτές εισπράττουν πίσω τα κουπόνια και το κεφάλαιο. Εάν οι αθετήσεις αυξηθούν, επωμίζονται τις ζημίες πριν από τους φορολογούμενους.

Ο Ρόλος του CRT στη Χρηματοπιστωτική Σταθερότητα

Τα ομόλογα CRT θεωρούνται συχνά ως ένας μηχανισμός win-win :

Μειώνουν τον συστημικό κίνδυνο μετατοπίζοντας τις πιθανές απώλειες σε κατοικίες μακριά από τους ισολογισμούς της κυβέρνησης.
Επιτρέπουν στους ιδιώτες επενδυτές να απορροφήσουν τον κίνδυνο με αντάλλαγμα την απόδοση.
Δημιουργούν διαφάνεια και τιμολόγηση με βάση την αγορά για τον πιστωτικό κίνδυνο στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ.

Ωστόσο, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι τα ομόλογα CRT ενδέχεται να ωθήσουν τον κίνδυνο σε λιγότερο ρυθμιζόμενες γωνιές του χρηματοπιστωτικού συστήματος και θα μπορούσαν να ενισχύσουν την πίεση σε μια σοβαρή ύφεση της αγοράς κατοικίας.

Κοιτάζοντας μπροστά

Καθώς τα ρυθμιστικά πλαίσια όπως η Βασιλεία IV συνεχίζουν να δίνουν έμφαση στην κεφαλαιακή αποδοτικότητα, τα ομόλογα CRT είναι πιθανό να παραμείνουν βασικό εργαλείο για τις τράπεζες και τις GSE. Η παγκόσμια υιοθέτηση μπορεί επίσης να επεκταθεί: οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν ήδη πειραματιστεί με παρόμοιες Μεταφοράς Σημαντικού Κινδύνου (SRT) και τα ασιατικά ιδρύματα μπορεί να ακολουθήσουν.

Για τους επενδυτές, τα ομόλογα CRT θα συνεχίσουν να προσφέρουν ευκαιρίες για απόδοση — αλλά μόνο για όσους κατανοούν την πολυπλοκότητα του πιστωτικού κινδύνου στεγαστικών δανείων και μπορούν να ανεχθούν την αστάθεια.